วันอังคารที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2554
วันพุธที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2554
วันอังคารที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554
วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554
บทความกินใจ ขอบคุณ… ที่ทิ้งกัน
ถ้าเราเป็นคนที่โดนทิ้ง ให้คิดซะว่า เราไม่ดีพอสำหรับเค้า หรือเราไม่ใช่เนื้อคู่กัน อย่าพยายามฝืน ที่จะคบต่อไปเลยค่ะ ใจเค้าไม่อยู่กับเราแล้ว ถ้าเราได้เค้ามา เราก็ได้แต่ตัว คุณจะไม่มีวันที่มีความสุข แน่นอนช่วงเวลาที่เสียใจ คนเรามักจะมองผ่านสิ่งสำคัญไปเสมอ สังเกตไหม……เวลาที่เราร้องไห้ ใครที่ซับน้ำตาให้ พร้อมพูดว่า “สักวันมันจะผ่านไปได้”
คนที่พูดคำนี้ กลับไปมองเค้าดีดี ว่าเค้าเคยผ่าน ช่วงเหตุการณ์ที่เรากำลังเจอยู่รึป่าว
อย่าคิด…แค่ว่า คงไม่มีวันนี้ หรือมันจะอีกนานแค่ไหน ฟังไว้….เผื่อสักวันเราจะได้ใช้มันกับใครสักคนที่เรารู้จักถ้าไม่เคยถูกทิ้ง…. เราคงไม่มีวันฟังเพลงอกหักได้ลึกซึ้งเลยซักเพลง
เมื่อไรที่ฟังแล้วร้องไห้…. จงดีใจเถอะว่า…เราก้อยังคงมีหัวใจคนที่ใช้ อาจไม่ใช่คนเดียวที่เราต้องใช้ชีวิตด้วย
คนสุดท้ายอาจเป็นคนเดียวกับคนที่เราไม่เคยแม้แต่จะสนใจ
อะไรก้อเกิดขึ้นได้กับหัวใจขนาดเท่ากำปั้นของมนุษย์เดินดินถ้าไม่เคยถูกทิ้ง…. เราคงไม่มีวันเข้าใจ….ความรู้สึกของใครบ้างคน
ที่เราอาจลืมไปว่า…ครั้งหนึ่งเราก้อเคยทิ้งเค้ามาสัจธรรมชีวิต “ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์” ทุกคนย่อมเจอะเจอ ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว
เมื่อวานอาจเป็นวันที่สาหัส เจ็บหนักที่สุด เรายังผ่านมันมาได้
แล้ววันนี้เราจะผ่านมันไปไม่ได้เชียวหรือถ้าวันนั้นเราไม่โดนทิ้ง เราคงไม่มีโอกาสได้พบกับคนที่ดียิ่งกว่า
เค้าคนนั้นอาจรอกเราอยู่….ในวันข้างหน้าเมื่อไรที่เราผ่านมันมาได้ทุกอย่าง
มันก้อจะกลายเป็นอดีต ความทรงจำ แม้จะแลกด้วยน้ำตา
ก็ดีกว่า…ชีวิตไม่เคยเจอะเจออะไรให้จดจำเลยให้ความเจ็บช้ำเป็นแรงกดดันให้เราพัฒนาตนเอง
ต้องเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นวันนั้นเราอาจหันกลับไปหาเค้าด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดว่า
“ ขอบคุณ…ที่ทิ้งกัน ”
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)